اول نیت کنید بعد کلیک بفرمایید.

ما زدرد در دوایی یافتیم                 درد  خورد یم و صفایی یافتیم

 

تا که بیگانه شد یم از خویشتن              ناگهانی آشنایی یافتیم

 

گنج او در کنج ویران دیده ایم             باتوکی گوئیم جائی یافتیم 

 

ما از این هستی خود فانی شدیم            جاودان از وی بقائی یافتیم   

 

بی نوا گشتیم در عالم بسی                 تانوا از بی نوائی یافتیم

 

عاشقانه های من برای عشقم....    

زبانم را نمی فهمی نگاهم را نمی بینی

    زاشکم بی خبر ماندی و آهم را نمی بینی

    سخنها خفته در چشمم نگاهم صد زبان دارد

    سیه چشمها مگر طرز نگاهم را نمی بینی

    سیه مژگان من ! موی سپید م را نگاهی کن

   سپید اندام من روز سیاهم را نمی بینی

   پریشانم دل مرگ آشنایم را نمی جویی

    پشیمانم نگاه عذر خواهم را نمی بینی

    گناهم چیست جز عشق تو؟

   روی از من چه می پوشی !

   مگر ای ماه ! چشم بی گناهم را نمی بینی

 

 

   در منی و این همه زمن جدا

   با منی و دیده ات به سوی غیر

   بهر من نمانده راه گفتگو

   تو نشسته گرم گفتگوی غیر

   غرق غم دلم به سینه می تپد

   با تو بیقرار بی تو بیقرار

   برکشی تو رخت خویش از این دیار

   سایه ی توام به هر کجا که روی

   سر نهاده ام به زیر پای تو

   چون تو در جهان نجسته ام هنوز

   تا که بر گزینمش به جای تو

 

 

    ره نمی جویم بسوی شهرروز

    بی گمان در قعر گوری خفته ام

    گوهری دارم ولی آنرا زبیم

    در دل مردابها بنهفته ام

     می روم ....اما نمی پرسم زخویش

    ره کجا ...منزل کجا ...مقصود چیست

   بوسه می بخشم ولی خود غافلم

   کاین دل دیوانه را معبود کیست

 

 

 

    بگذار زاهدان سیه دامن

    رسوای کوی و انجمنم خوانند

    نام مرا به ننگ بیالایند

    اینان که آفریده شیطانند   

    اما من آن شکوفه اندوهم

   کز شاخه های یاد تو می رویم

   شبها ترا به گوشه تنهایی

   در یاد آشنای تو می جویم

 

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !


در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید


یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ادامه عاشقانه ها...

*نه ترن، نه ریل ها، اصل نیستند، اصل حرکت است. (ژیلبر سیسبرون)

*تولد و مرگ اجتناب ناپذیرند، فاصله این دو را زندگی کنیم. (سانتابان)

*کسی که حق اظهار نظر و بیان فکر خود را نداشته باشد، موجودی زنده محسوب نمی شود. (مونتسکیو)

*فضائی بین پندار و عمل وجود دارد که با پشتکار پیموده می شود.                                                         (جبران خلیل جبران)

*این که چقدر زمان داری مهم نیست چگونه می گذرانی مهم است. (لینکلن)

*سخاوت، بخشیدن بیشتر از توان است و غرور، ستاندن کمتر از نیاز. (جبران خلیل جبران)

*دوست بدارید کسانی را که به شما پند می دهند نه مردمی که شما را ستایش می کنند. (دور وبل)

*شاد ماندن به هنگامی که انسان درگیر و دار کارهای ملال آور و پرمسئولیت است، هنر کوچکی نیست. (نیچه)

*می توان حقیقتی را دوست نداشت، اما نمی توان منکر آن شد. (روسو)

برای دیدن ادامه کلیک کنید......